φεράλληλος

-ον, Α

(για τα πρόσ. τής Αγίας Τριάδος) αυτός που συνδέεται αμοιβαία με τον άλλο.

επίρρ...

φεραλλήλως Μ

με αμοιβαίο δεσμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φέρω (για τη μορφή τού α' συνθετικού βλ. λ. φέρω) + -άλληλος (< θ. τής αλληλοπαθούς αντων. ἀλλήλων*), πρβλ. μισ-άλληλος, φιλ-άλληλος].